HISTORIA MIEJSCOWOŚCI
Piotrowice zostały założone w roku 1331 w dawnych Prusach Wschodnich przez biskupa pomezańskiego Mikołaja, na mocy prawa chełmińskiego. Otrzymały 126 włók ziemi w tym kościół otrzymał 4 wolne włóki. Proboszcz od każdej z nich pobierał na dzień św. Marcina pół korca żyta i tyle samo owsa. Również 4 włóki z nadanych Piotrowicom otrzymał sołtys Hartung wraz z prawem sądownictwa i trzecim fenigłem. Osadnicy (zasadźcy) otrzymali 118 włók, z których płacili co roku na św. Marcina 14 skojców (od każdej włóki). Prawo do młyna biskup zastrzegł dla siebie. Powyższe przywileje potwierdził Piotrowicom biskup Jan w liście z 1417 r. W 1451 r. Piotrowice przystąpiły do powstałego właśnie, antykrzyżacki Związek Pruskiego. Jednak, gdy większe miasta należące do związku - Iława i Ostróda w wyniku działań zbrojnych zostają zajęte przez zakon krzyżacki zagrożone interwencją wojsk zakonnych Piotrowice odłączają się od Związku Pruskiego stając się od tej pory bazą wypadową dla Krzyżaków w kierunku ziemi Chełmińskiej i Mazowsza. Kiedy w 1455 r. wojska polskie w wojnie 13-letniej zdobywają Biskupiec i Kisielice Piotrowice również znajdują się pod względem administracyjnym po stronie Polski. Jednak na mocy II pokoju toruńskiego w 1466 r. południowe Pomorze zostało przyznane Krzyżakom. W związku z tym postanowieniem Piotrowice początkowo znalazły się w starostwie szymbarskim później iławskim. Po sekularyzacji (zeświecczeniu) Zakonu w 1525 r. Piotrowice zostały umieszczone w starostwie prabuckim w okręgu administracyjnym Podgórze (Oberland).
Po wojnach szwedzkich Piotrowice były wsią czynszową,szlachecką z chłopami pańszczyźnianymi.
W latach 1689-1690 właścicielem wsi był Mleczkowski, natomiast sołtysem Paweł Przybylski.Okres wojen napoleońskich spowodował zaburzenie demograficzne ludności i poważne zniszczenia zabudowy we wsi. W 1818 r. Piotrowice włączono do nowo utworzonego powiatu suskiego, który należał do Prus Zachodnich. W 1846 r. większą część mieszkańców Piotrowic stanowiła ludność wyznania ewangelickiego posługująca się językiem niemieckim, mimo to mowa polska była powszechna; w kościele ewangelickim kazania wygłaszano jednak po niemiecku.W tym samym roku mieszkańcy Piotrowic byli światkami transportowania konspirantów i zbiegłych więźniów z fortecy z Grudziądza, których przez Biskupiec, Piotrowice i Kisielice odsyłano do Kwidzyna.Organizatorem spisków był członek Towarzystwa Demokratycznego Polskiego - Józef Krzemiński alias Mierzyński z Ryńska. Nie ma źródeł potwierdzających, aby w działalności konspiracyjnej brali udział mieszkańcy wsi.
Ze źródeł wiadomo, iż mieszkańcy Piotrowic byli członkami straży oraz Banku Ludowego powstałych w Biskupcu w roku 1906 ( w roku 1912 na 239 członków 5 pochodziło z Piotrowic). W 1910 r. wieś liczyła 1000 osób. Dwanaście lat później wzięli oni udział w wyborach do parlamentu niemieckiego. Oddali 46 głosów na dr. Lamparskiego z Lubawy. W 1914 r. mieszkańcy głosowali na mieszkańca Krzemieniewa Rzeczkowskiego.
Tabela demograficzna ludności Piotrowic w latach 1835 - 1905
Rok | Ilość mieszkańców narodowości niemieckiej | Ilość mieszkańców narodowości polskiej |
1835 | 468 | 157 |
1846 | 624 | 305 |
1849 | 546 | 291 |
1859 | 635 | 331 |
1890 | 848? | 152 |
1900 | 763? | 237 |
1905 | 818? | 190 |
Według źródeł w roku 1910 Piotrowice posiadały 1000 mieszkańców, należy przypuszczać, iż w latach 1890 – 1910 wahania w liczbie mieszkańców były niewielkie, zatem dla lat 1890, 1900, 1905 należy przyjąć liczbę całkowitą mieszkańców wsi – 1000 osób i odjąć od niej liczbę mieszkańców narodowości polskiej, otrzymując w ten sposób stan narodowości niemieckiej (hipoteza autorów części historycznej powyższego przewodnika)
HISTORIA KOŚCIOŁA
Podwyższenia Krzyża Św. w Piotrowicach. Zbudowany w 1360 r., w roku 1965 oddany katolikom. Parafia erygowana w 1360 r. reerygowana 24 września 1989 r..Leży w granicach diecezji elbląskiej.
Kościół widok od strony ulicy – zdjęcie grupa projektowa
Kamień węgielny wmurowany w mury kościoła – zdjęcie grupa projektowa
Fragment drogi krzyżowej, widok ołtarza głównego – zdjęcie grupa projektowa
Powiększenie figury pod ołtarzem głównym - zdjęcie grupa projektowa
CMENTARZE
Poniemiecki, współcześnie nieczynny. Usytuowany na wzgórzu po lewej stronie drogi w kierunku Biskupca, trudny do zlokalizowania bezpośrednio z drogi przez duże zalesienie wzgórza. Groby z I połowy XX wieku. Niektóre płyty nagrobne dobrze czytelne
Jedna z kamiennych płyt nagrobnych – zdjęcie grupa projektowa
Większość grobów bez płyt nagrobnych, prawdopodobnie zostały rozkradzione – zdjęcie grupa projektowa
Rzeźbiony fragment słupka ogrodzeniowego, jedna z dobrze zachowanych płyt – zdjęcie grupa projektowa
Dobrze czytelne płyty nagrobne, widoczne nazwiska zmarłych – zdjęcie grupa projektowa
INNE ZABYTKI
Młyn przekształcony na elektrownie wodną. Lokalizacja budynku nad rzeką Młynówką (Strugą Piotrowicką), przy ostatnich zabudowaniach wsi.
Stary młyn – zdjęcie grupa projektowa
Dom okryty trzciną.
Grób nieznanego żołnierza.
Ruiny dworca PKP, trasa Biskupiec Miasto – Kisielice.
Szkoła podstawowa (już nieczynna). Jednocześnie jest dawnym budynkiem Straży Granicznej (po I wojnie światowej między Polską, a Prusami)
Szkoła podstawowa jednocześnie budynek Straży Granicznej – zdjęcia grupa projektowa
CIEKAWOSTKI
W Piotrowicach stał ogromny pałac.Był on własnością Delamote’a, niektóre budynki we wsi były własnością tego majątku.
Nazwiska mieszkańców wsi odnalezione w księdze chrztów parafii Lipinki. W tamtejszym kościele dzieci chrzcili w latach 1824 – 1905 Polacy: